czwartek, 15 stycznia 2015

PIERWSZA NA LIŚCIE - Magdalena Witkiewicz

Autor: Magdalena Witkiewicz
Tytuł: Pierwsza na liście
Gatunek: Powieść obyczajowa
Liczba stron: 352
Wydawnictwo: Filia, Poznań 2015
ISBN: 9788379883301
Ocena: 10/10 (arcydzieło)

"Ale podobno każdy koniec jest początkiem czegoś nowego, lepszego. Bardzo chciałam w to wierzyć".

Siedzę i zastanawiam się co, mogę napisać o najnowszej powieści Magdaleny Witkiewicz. Może to, że jest wspaniała, ciepła, mądra, refleksyjna, pouczająca. A może tak po prostu, że jest to najlepsza powieść obyczajowa, jaką miałam przyjemność przeczytać. O jej doskonałości świadczą emocje, które wciąż mną targają, myśli, które zawładnęły mój umysł, ale także sama w sobie historia, od której nie sposób się oderwać.


"[...]Dzień i noc wiosłuje. Silna i mądra kobieta. Na tamtą stronę rzeki pomogła szczęśliwe przepłynąć już wielu ludziom"].

Dziennikarka Ina do tej pory żyła w idealnie sterylnym świecie stworzonym przez siebie. Żadnych poważnych związków, dzieci, od czasu do czasu jakiś odgrzewany "herbatnik", poza tym praca. Pewnego dnia jej porządek zaburza zwykłe pukanie do drzwi, za którymi kryje się Karolina, która mówi, że jej matka Patrycja umieściła ją pierwszą na liście. Liście, która skrywa nazwiska osób, które mogą pomóc Karolinie i jej siostrze Majce, gdy jej już zabraknie. Ina początkowo przyjęła dziewczynę bardzo niechętnie, ale wystarczyła jedna długa, prawie całonocna rozmowa, która zmieniła wszystko.

"Pierwsza na liście" to niezwykle wartościowa polska powieść obyczajowa, jaką miałam przyjemność przeczytać. Porusza ona kwestie podjęcia ryzyka, trudnych wyborów, które z kolei mogą uratować komuś życie, komuś, kto czeka mogłoby się wydawać całą wieczność, ale tak naprawdę toczy nieustanną walkę o każdy dzień, godzinę, minutę, sekundę. Książka traktuje także o ciężkiej chorobie, dawnych urazach, które nagle znikają, przyjaźni, która została przekreślona na kilkanaście lat po to, aby narodzić się na nowo. To także powieść o nadziei i kobiecej sile, która niekiedy jest w stanie przenosić góry. I wreszcie to powieść o tym, jak można łatwo uratować komuś życie, wystarczy zarejestrować się w bazie szpiku i zostać potencjalnym dawcą.

Dzieło Magdaleny Witkiewicz chłonie się jak gąbkę, bowiem powieść ta dostarcza czytelnikowi niezbędnych informacji, procedur odnośnie oddawania szpiku. Ale to także pokazanie dylematów zarówno po stronie dawcy, jak i biorcy. W przypadku tego pierwszego istnieje ryzyko, że wycofa się bez podania przyczyny, a w przypadku drugiego promyk nadziei znika. To także pokazanie odpowiedzialności za życie drugiego człowieka. Autorka posługuje się mimo trudnych kwestii, bardzo zrozumiałym, przystępnym językiem, do tego lekki styl sprawia, że nie wiadomo, kiedy czyta się już ostatnią stronę. Na końcu powieści można przeczytać kilka słów od samej Urszuli Jaworskiej, która jest założycielką fundacji, która między innymi zajmuje się dawstwem szpiku. Zabieg ten dodaje wiarygodności, ale zarazem jeszcze bardziej uzmysławia, że "Każdy może być bohaterem, ale nie każdy ma tę cudowną szansę, by nim zostać. Warto o tym pamiętać".

Bohaterowie, a właściwie bohaterki wykreowane przez autorkę wypadają bardzo korzystnie. Każdą kobietę coś wyróżnia, a spoiwem łączącym są trudne przejścia życiowe. Każda też coś, w wyniku swoich przeżyć, zaczyna rozumieć. Na pierwszy plan wysuwa się postać Patrycji, która choruje na ostry typ białaczki, jedynym ratunkiem jest przeszczep szpiku. Ale mimo choroby, osłabienia, zmęczenia, myśli tylko o swoich córkach, ma świadomość, że jej czas może lada chwila się skończyć, ale jak to kochająca matka chce jak najwięcej rad, wskazówek zostawić swoim dzieciom. Ina dawna przyjaciółka Patrycji, przedstawiona jest jak osoba oziębła, zamknięta w swoim świecie, ale w gruncie rzeczy nieszczęśliwa. Samotność to jedna z najgorszych rzeczy, jakie może spotkać człowieka. Jest jeszcze Róża, która co dzień ma do czynienia ze śmiercią, Grażyna, która wcześnie straciła męża, a niegdyś chciała zostać dawcą szpiku. I Karolina, córka Patrycji, która jak na zaledwie osiemnastolatkę jest niezwykle dojrzała, może przez chorobę matki i wizję tego, że będzie musiała wziąć odpowiedzialność za młodszą siostrę. Wszystkie bohaterki bardzo polubiłam i chciałabym jeszcze je spotkać na kartach innej powieści Magdaleny Witkiewicz.

Podsumowując "Pierwsza na liście" to powieść niezwykła, pokazująca wzorce postępowania, zachowania międzyludzkie, ale przede wszystkim pokazująca, że warto nienawiść, stare rany, schować gdzieś głęboko i wybaczyć, bo jak wiecie życie jest krótkie. Tak naprawdę trudno opisać wszystkie emocje, które towarzyszą czytelnikowi przez całą lekturę, dlatego też najlepiej zapoznać się z tą historią samemu, bo jestem przekonana, iż przewartościowuje wasze dotychczasowe życie. Na koniec uświadomiłam coś jeszcze bardzo istotnego, mianowicie, że sukcesem tego dzieła będzie ilość uratowanych żyć. Żyć, które czekają na dawców i jestem głęboko przekonana, że ta powieść jest w stanie uratować choćby jedno życie.  

Magdalena Witkiewicz to absolwentka Uniwersytetu Gdańskiego, gdańskiego Studium Bankowości oraz Gdańskiej Fundacji Kształcenia Menadżerów. Jak sama mówi: moje powieści są lekiem na deszcz za oknem i nieco smutniejsze dni. Moje książki zawsze kończą się dobrze. Niezależnie, jakie przeciwności losu napotykają bohaterów na swojej drodze - zawsze potem żyją "długo i szczęśliwe". Zadebiutowała powieścią "Milaczek", następnie ukazały się "Panny roztropne", "Opowieść niewiernej", "Lilka i spółka" (dla dzieci), "Ballada o ciotce Matyldzie", "Szkoła żon", "Pensjonat marzeń", "Zamek z piasku", "Szczęście pachnące wanilią".

untitled-4434
Magdalena Witkiewicz
Źródło
Na koniec chciałam podziękować autorce za dedykację, która de facto faktycznie się sprawdziła, bo jestem zachwycona całą powieścią, jak i bohaterami oraz Wydawnictwu Filia za udostępnienie egzemplarza do recenzji.


31 komentarzy:

  1. Niedawno skończyłam i również jestem ZACHWYCONA! :-) Wspaniała powieść, wspaniałej autorki!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zgadzam się, to będzie jedna z najlepszych powieści tego roku. Pozdrawiam :)

      Usuń
  2. Jak najbardziej mam w planach :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Ależ się wszyscy zachwycają twórczością pisarki :) Muszę w końcu przekonać się na własnej skórze o co tyle hałasu :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mam nadzieję, że również dasz się porwać całej historii, jak i bohaterom, naprawdę warto przeczytać. A jak już przeczytasz to będziesz wiedziała o co tyle hałasu, bo chyba żadna recenzje nie jest w stanie tego oddać :)

      Usuń
  4. To wspaniała powieść, ku pokrzepieniu serc. Polecam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jednym zdaniem można tak powiedzieć, również polecam :)

      Usuń
  5. Tę powieść jeszcze mam w planach. Jestem fanką autorki, kilka jej książek przeczytałam. Nigdy się nie zawiodłam, zawsze jestem mile zaskoczona i pozytywnie nastawiona do życia. Jest pozytywną osobą i taka atmosferą przepełnione są historie Magdaleny Witkiewicz.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zgodzę się z Tobą, chociaż autorki nie poznałam osobiście, to zdecydowanie takie wrażenie i co najważniejsze przelewa tą pozytywną energię na swoich bohaterów :)

      Usuń
  6. Mam w planach, książka zbiera b. pochlebne recenzje.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Myślę, że pożałujesz swojego wyboru i też będziesz zachwycona :)

      Usuń
  7. Chyba jeszcze nie spotkałam negatywnej opinii o tej książce, to wiele o niej świadczy. Mam na nią straaaszną ochotę:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak szczerze to też nie spotkałam i starałam się czegoś przyczepić, ale tym razem nie znalazłam nic takiego. Pozostaje zapoznać Ci się z jej treścią, pozdrawiam :)

      Usuń
  8. Piękna powieść, traktuje o ważnych sprawach. Zgadzam się z twoim zdaniem :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ciesze się bardzo, że również przypadła Ci do gustu :)

      Usuń
  9. Zachęciłaś mnie do przeczytania! Może kiedyś po nią sięgnę :) Świetna dedykacja!

    biblioteczka-dominiki.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cieszę się bardzo, a dedykacja to coś bardzo cennego dla książkoholika :)

      Usuń
  10. Słyszę same pozytywne opinie o tej książce, więc na pewno nie przejdę obok niej obojetnie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mam nadzieję, że sama się przekonasz i Tobie również się spodoba :)

      Usuń
  11. Pierwszy raz słyszę zarówno o tej książce, jak i autorce. Cieszę się, że przeczytałam twoją recenzję, bo bardzo mnie nią zachęciłaś :) Nawet jeśli nie czytam zbyt często powieści obyczajowych, tę przeczytam kiedyś na pewno. W końcu oceniłaś ją jako arcydzieło ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Myślę, że nie pożałujesz, cieszę się, że udało mi się Ciebie przekonać :)

      Usuń
  12. Z opisu przypomina mi to klimatem Opium w rosole, tylko tutaj sytuacja wydaje się odwrócona;) Pewnie jednak porównanie trochę od czapy.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie widzę związku z "Opium..", ale może nie umiałam dostrzec tego porównania, gdyż książka wciągneła mnie totalnie.

      Usuń
  13. Właśnie jestem po lekturze tej książki i również jestem nią zachwycona. Cudowna książka. Pochłonęłam ją w jedną noc :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak zdecydowanie jak zacznie się czytać, to trudno się z nią rozstać ;)

      Usuń
  14. Bardzo pozytywna książka:) Ina zaimponowała mi swoją postawą, nie każdy umie wybaczyć, ludzie raczej trzymają się dawnych urazów:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Niestety masz rację, ale może książka zmieni podejście wielu ludzi.

      Usuń
  15. Mam ogromną ochotę na tę książkę. Nie masz pojęcia, jak Ci jej zazdroszczę, a dedykacja tylko wzmacnia to moje uczucie. :)

    OdpowiedzUsuń
  16. Kiedy przeglądałam premiery książkowe na styczeń, to właśnie ta książka zwróciła moją uwagę. Bardzo spodobała mi się Twoja recenzja i zachęciłaś mnie do sięgnięcia po nią. Jak tylko uda mi się ją gdzieś dorwać, to na pewno ją przeczytam :)
    Pozdrawiam i zapraszam do siebie
    Książkowe Wyzwania

    OdpowiedzUsuń
  17. Po lekturze "Po prostu bądź" mam ochotę na inne książki tej autorki, padło na recenzowaną:)

    OdpowiedzUsuń

Drogi czytelniku!
Dziękuje za odwiedziny i pozostawienie komentarza. Wszystkie są dla mnie cenne i czytane, chociaż nie zawsze udaje mi się na nie odpowiedzieć.
Zastrzegam sobie prawo do usuwania treści wulgarnych i obraźliwych skierowanych do mnie bądź moich czytelników.