piątek, 29 marca 2013

PTASIEK

Autor: William Wharton
Tytuł: Ptasiek
Tytuł oryginału: Birdy
Liczba stron: 317
Wydawnictwo: Rebis
ISBN: 8371207581
Ocena: 8/10 

"Ptasiek" mimo, iż napisany dobrych parę lat temu wciąż budzi zainteresowanie wśród czytelników. Wielokrotnie książka była mi polecana, jednak nie byłam pewna, czy jest to coś dla mnie. Postanowiłam się przekonać osobiście. W sumie "Ptasiek" był mi znany z ekranu, więc i książkę trzeba było przeczytać. 

William Wharton, tak naprawdę  Albert William Du Aimé ur. w 1925 roku w Filadelfii. Amerykański psycholog, malarz i pisarz. Tworzył powieści obyczajowo-psychologiczne, których bohaterem był alter-ego pisarza. "Ptasiek" był jego pierwszą powieścią i zyskała sławę i prawo do ekranizacji. Autor znany również m.in. z takich powieści jak: "Tato", "W księżycową jasną noc", czy "Stado". Zmarł w 2008 roku w Kalifornii.

Tytułowy "Ptasiek" jest z pozoru zwykłym chłopakiem. Posiada wielką pasję, jaką są gołębie. Z czasem chłopak przelewa swoją miłość na kanarki. Postanawia rozpocząć ich hodowlę. Ptasiek potrafi siedzieć godzinami, dniami i zwyczajnie się gapić się na swoich podopiecznych. Tylko nie dostrzega jednego, ta pasja pomału przeradza się w chorobę. Pragnie latać tak jak one, zwyczajnie się z nimi utożsamia. Ptasiek również zostaje powołany do wojska, aby walczyć, jednak nie potrafi odnaleźć w nowej sytuacji. Nie umie znieść widoku martwych ludzi, a wśród nich również swoich kolegów. I tym sposobem Ptasiek trafia do Szpitala Psychiatrycznego, gdzie zostaje poddany leczeniu. Jednak jest cały przekonany, że jest ptakiem i tak też się zachowuje. "Ptasiek" nie jest sam, bowiem towarzyszy mu Al, jego przyjaciel.  Jak potoczą się dalsze losy "Ptaśka" i Ala, to już nie będę zdradzać.

sobota, 23 marca 2013

BLOGOSTAN

Autor: Joanna Opiat - Bojarska
Tytuł: Blogostan
Liczba stron: 308
Wydawnictwo: Replika 2012
ISBN: 978-83-76741-78-9
Ocena: 7/10


W dzisiejszych czasach jednym z nieodzownych narzędzi, które wtargnęło w ludzkie życie jest internet. Czasami jesteśmy zmuszeni korzystać z niego, jako, że wymaga tego nasza praca zawodowa, ale też chętnie korzystamy z internetu w życiu prywatnym. Warto wyznaczyć sobie granicę, bo notorycznie korzystanie z sieci może nam zasłonić nam prawdziwie dostrzeganie świata, ale także przysłonić własne życie i problemy, których nie widzimy, bądź też nie chcemy widzieć.

Joanna Opiat-Bojarska ukończyła Poznańską Akademię Ekonomiczną. Prowadzi firmę związaną z pośrednictwem nieruchomości. Jej przygoda z pisaniem zaczęła się od bloga, ale najpierw musiała stoczyć bój z chorobą. Powieścią debiutancką autorki jest "Kto wyłączy mój mózg".

Bohaterką "Blogostanu" jest Sylwia Michalak, która wkracza w "dorosły" świat. Na pozór wiedzie poukładane życie, ma chłopaka, skończyła studia, dostała wymarzoną pracę w agencji nieruchomości.. Jednak wolny czas poświęca na przeglądaniu stron internetowych, szczególnie blogów. Tak jej ten świat się podoba, że decyduje się na stworzenie własnego bloga i dzielić swoimi spostrzeżeniami, przeżyciami, a także sukcesami w życiu zarówno prywatnym, jak i zawodowym.

środa, 20 marca 2013

451° FAHRENHEITA

Autor: Ray Bradbury
Tytuł: 451° Fahrenheita
Tytuł oryginału: Fahrenheit 451° 
Liczba stron: 240
Wydawnictwo: Solaris 2012
ISBN: 978-83-7590-090-3
Ocena: 9/10 

 Czy ktoś z Was wyobraża sobie życie bez książki? A posiadanie książek grozi spaleniem całego domu? Wydaje się być nieprawdopodobne, a jednak książka z gatunku klasyki science-fiction napisana przed pięćdziesięciu laty pokazuje, że jednak ma coś wspólnego ze światem współczesnym.

Raymond Bradbury ur. 22 sierpnia 1920 w Waukegan. Amerykański pisarz należący do światowej czołówki twórców fantastyki. Znany również jako : Edward Banks, William Elliot, D. R. Banat, Leonard Douglas, czy też Leonard Spaulding. Znany również z powieści " Jakiś potwór tu nadchodzi", czy "Słoneczne wino". Zmarł w 2012 roku w Los Angeles. 


Na pierwszych stronach powieści poznajemy Guy Montaga'a, który wykonuje zawód strażaka. Jednak niech Was to nie zmyli, bowiem Montag zamiast gasić pożary, zwyczajnie je wznieca. Do obowiązków naszego bohatera należy palenie książek, gdyż są uważane za coś zbytecznego i niepotrzebnego. Liczy sie tylko wygoda i rozrywka. Guy swój zawód wykonuje od 10 lat i kto by pomyślał, że coś może się zmienić?
A jednak, któregoś dnia strażak spotyka dziewczynę o imieniu Clarissa. Pozornie zwykła dziewczyna, a jednak miała coś w sobie co Montaga zaintrygowało i nie mógł przestać o niej myśleć. Clarissa codziennie spacerowała i obserwowała ludzi i otaczający ją świat, jednak wśród powszechnych mieszkańców było to dziwne zachowanie. Codzienne rozmowy dziewczyny ze strażakiem uświadomiły mu, że nie chce tak dalej żyć, potrzebuje zmian.
Główny bohater postanowił się sprzeciwić otaczającemu mu światu. Zaczął czytać zakazane książki. Odkrył, że nie jest sam i jest kilka osób, którzy nie chcą, aby dzieła ludzkie w postaci książek, zostały zniszczone. Jednak walka okazuje się brutalna i cena, jaką Guy będzie musiał zapłacić za swoje czyny jest iście wysoka.
  

"451° Fahrenheita" chociaż należy do gatunku science-fiction, to zawiera w sobie wiele prawd filozoficznego nurtu. I chociaż powieść napisana została ponad 50 lat temu, to nie da się zauważyć wiele podobieństw do świata współczesnego.Bradbury swoje niepokojące obserwacje przelał na papier. Wyraźnie obawiał się przyszłości i zmian świata, który idzie naprzód. Nowinki technologiczne tj. telewizory, komputery zajęły dużą przestrzeń człowieka. Ale najgorsze jest w tym wszystkim brak porozumienia międzyludzkiego, brak poszanowania w stosunku do drugiej osoby. Z przykrością stwierdzam, że obawy Bradbury'ego absolutnie okazały się słuszne. Przez dominację technologii ludzie przestają umieć zwyczajnie rozmawiać. Bo i po co? Skoro można wysłać smsa, poklikać na gadu gadu, czy na skypie. Ale czy taka rozmowa zastąpi zwyczajną rozmowę w cztery oczy? Według mnie nie, ale wielu uważa inaczej. Spada również zainteresowanie literaturą. W tej dziedzinie również mamy coraz więcej nowinek technologicznych, ale czy to nie doprowadzi za kilkanaście do zaniku zwykłej, papierowej książki? Teraz wyjdzie, że jestem jakąś przeciwniczką technologii, ale wcale tak nie jest. Uważam, jednak, że te wszystkie cudeńka, nowinki itp. nie powinny stanowić dominacji nad ludzkim życiem, a jedynie je ułatwić. Ale każdy wie co jest dla niego dobre :)
 

Reasumując "451° Fahrenheita" to powieść napisana na wysokim poziomie, ale również otwierająca oczy czytelnikowi. Książka wywołuje wiele emocji, mimo, że jest z gatunku science-fiction, co dowodzi, że takie książki mogą być również wartościowe. Jestem przekonana, że każdy wyniesie z niej inne przemyślenia i inne emocje. Nie wyobrażam sobie, żeby pasjonat science-fiction nie znał tej pozycji. Ale myślę, że spodoba się również czytelnikom, którzy nie lubują się w tymże gatunku. Polecam.

 


wtorek, 19 marca 2013

DOM NA KRAWĘDZI

Autor: Maria Nurowska
Tytuł: Dom na krawędziLiczba stron: 272
Wydawnictwo: Znak 2012
ISBN: 978-83-240-2177-2
Ocena: 7/10
"Dom na krawędzi" jest kontynuacją "Drzwi do piekła", gdzie poznajemy Darię, która za zabicie męża została skazana na 12 lat więzienia, jednak po odsiedzeniu 6 lat za dobre sprawowanie wychodzi na wolność. Jak jej życie się potoczy na wolności i jak je sobie ułoży? Czy przeszłość o niej zapomni?


Maria Nurowska jedna z najpłodniejszych polskich autorek. Studiowała filologię polską i słowiańską na Uniwersytecie Warszawskim. Autorka powieści, opowiadań, słuchowisk i sztuk teatralnych. Zadebiutowała na łamach miesięcznika "Literatura", a popularność i uznanie krytyki przyniosły jej już pierwsze książki: zbiór opowiadań "Nie strzelać do organisty" oraz powieść " Moje życie z Marlonem Brando". Najnowszymi powieściami są: "Drzwi do piekła" i "Dom na krawędzi".  Jej książki cieszą się niesłabnącym powodzeniem zarówno wśród polskich czytelników, jak i na świecie. *

 Każdy człowiek, który wychodzi na wolność powinien się cieszy, że ma szansę zbudować swoje życie od postaw. Ale nie Daria, ona się boi, szczególnie, że nie będzie koło niej opiekunki Izy, dzięki, której przetrwała jakoś te 6 lat odsiadki.

piątek, 15 marca 2013

DRZWI DO PIEKŁA

Autor: Maria Nurowska
Tytuł: Drzwi do piekła
Liczba stron: 272
Wydawnictwo: Znak
ISBN: 978-83-240-1875-8
Ocena: 8/10 

"Drzwi do piekła" autorstwa Marii Nurowskiej to ponoć najbardziej skandalizująca powieść w dorobku autorki, czy jest tak faktycznie? A jeśli tak to dlaczego? Na te pytania postaram się Wam odpowiedzieć na końcu.


Marii Nurowskiej przedstawiać nikomu nie trzeba, jednak w ramach przypomnienia postanowiłam napisać kilka słów o autorce. Studiowała filologię polską i słowiańską na Uniwersytecie Warszawskim. Autorka powieści, opowiadań, słuchowisk i sztuk teatralnych. Zadebiutowała na łamach miesięcznika "Literatura", a popularność i uznanie krytyki przyniosły jej już pierwsze książki: zbiór opowiadań "Nie strzelać do organisty" oraz powieść " Moje życie z Marlonem Brando". Najnowszymi powieściami są: "Drzwi do piekła" i "Dom na krawędzi".  Jej książki cieszą się niesłabnącym powodzeniem zarówno wśród polskich czytelników, jak i na świecie. *

W "Drzwiach do piekła" poznajemy Darię. Z jednej strony jest to wykształcona kobieta, która jest pisarką, a z drugiej nie ma łatwego życia z powodu białorusko - polskiego pochodzenia. Zatem co ta kobieta robi w więzieniu w Kowańcu? Jak się okazuje Daria odsiaduje wyrok. Została skazana na 12 lat więzienia za zamordowanie męża. Zatem co mogło skłonić kobietę inteligentną, mądrą do takiego czynu? Odpowiedź jest zaskakująca, bowiem chore uczucie do męża i chory układ z nim zawarty. Daria sama namawia męża, żeby uwiódł inną kobietę. Edward chętnie na to przystaje, tylko Daria traci nad tym kontrolę i jest zdradzana notorycznie. Daria miała powód, żeby zawrzeć taki układ...tylko do czego to prowadzi?
 Któregoś dnia nie wytrzymuje i strzela do męża. Sama zgłasza się na policję. Jak odnajdzie się inteligentna kobieta wśród innych więźniarek?

STATYSTYKI 2/2013

Drugie podsumowanie w tym roku, tym razem spowiadać się będę z Lutego. Jako, że miesiąc krótszy to i jakoś czytanie szło gorzej ;) Wprawdzie powinnam już zrobić to dawno, ale miałam zaległe recenzje i tak jakoś się zbiegło. Najlepszą książka, a właściwie kryminałem okazała się pozycja "21:37" Mariusza Czubaja oraz na wyróżnienie zasługuje "Sprawa Colliniego" autorstwa Ferdinanda von Schiracha, a także za nietuzinkowy klimat "Piąte:nie zabijaj" Alicji Róg. Najgorszą pozycją okazała się książka Izabeli Sowy "10 minut od centrum".

W lutym udało mi się przeczytać tylko 10 książek, więc bardzo słabo. A oto i one:

1. Dwa tygodnie na miłość - Ewa Sitarek
2. Accabadora - Michela Murgia
3. 7 razy dziś - Lauren Oliver
4. Jestem niewinny - Jerzy Siewierski
5. 10 minut od centrum - Izabela Sowa

wtorek, 12 marca 2013

LOVE STORY

Autor: Erich Segal
Tytuł: Love story
Tytuł oryginału: Love story
Liczba stron: 89
Wydawnictwo: Iskry 1989
ISBN: 83-207-1234-3
Ocena: 6/10
Historii o miłości w literaturze mamy dużo. Inne są tandetne, a inne napisane z polotem na wysokim poziomie. "Love story" to historia o  miłości napisana dobrze, wywołuje przemyślenia i refleksje.
Erich Segal ur. w 1937 roku w Brooklynie. Pisarz, scenarzysta, a także naukowiec. Sławą po dzień dzisiejszy cieszą się jego powieści "Doktorzy", czy "Absolwenci".
 W "Love story" poznajemy Olivera Barrett'a , studenta prawa, który pochodzi z wyższych sfer. Nie dość, że uchodzi za przystojnego i bogatego, to jeszcze jest wysportowany i gra w hokeja na lodzie. Poznajemy także Jennifer Cavilleri,która jest jego przeciwieństwem. Dziewczyna studiuje w Radcliffe i jej pasją jest muzyka, na dodatek muzyka klasyczna. W przeciwieństwie do Olivera pochodzi z  biednej i prostej rodziny, za to jest bardzo silnie związana emocjonalnie ze swoim ojcem, czego Olivier nie rozumie, gdyż ze swoimi rodzicami toczy wieczne konflikty.

wtorek, 5 marca 2013

PIĄTE. NIE ZABIJAJ

Autor: Alicja Róg
Tytuł: Piąte. Nie zabijaj
Liczba stron: 362
Wydawnictwo: Novaeres 2012
ISBN: 978-83-7722-406-9
Ocena: 7/10 

Alicja Róg napisała thriller "Piąte. Nie zabijaj." Interesujący, a zarazem intrygujący tytuł przykuł moją uwagę. Czy książka faktycznie okazała się ciekawa?
Główna bohaterką jest Klara. Zamknięta w domu, w którym rozmawia z robakami, a w szczególności zaprzyjaźnia się z pająkiem, którego nikt nie widzi oprócz niej samej. Klara jest schizofreniczką, całymi dniami przesiaduje na parapecie i obserwuje ludzi, którzy według niej chodzą w piżamach, a mężczyźni w rozciągniętych gaciach. Ponadto widzi dziwne ptaki. Nasza bohaterka mieszka z matką, która jest kasjerką w supermarkecie, a zarazem alkoholiczką. 

piątek, 1 marca 2013

SPRAWA COLLINIEGO

Autor: Ferdinand von Schirach
Tytuł: Sprawa Colliniego
Tytuł oryginału: Der Fall Collini
Liczba stron: 168
Wydawnictwo: W.A.B.
ISBN:  978-83-7747-817-2
Ocena: 8/10

W dzisiejszych czasach słyszy się dużo o dokonanych zbrodniach, morderstwach, czy zwykłych przestępstwach. Za takimi czynami może stać człowiek niepoczytalny, jak i świadomy tego co zrobił. W przypadku "Sprawy Colliniego" mamy nietypowy przykład. Bowiem wzorowy obywatel dokonuje zbrodni  na szanowanym, starszym przedsiębiorcy. Gdy wydaje się, że nie miał żadnego motywu, prawda wychodzi na jaw, a właściwie przeszłość i złe wspomnienia z dzieciństwa.

Ferdinand von Schirach  ur. w 1964 roku w Monachium. Niemiecki prawnik i pisarz. Studiował w Bonn, odbył praktykę prawniczą w Kolonii. Specjalizuje się w prawie karnym. Mieszka i pracuje w Berlinie, zasłynął jako obrońca w głośnym procesie Güntera Schabowskiego. Autor zbiorów opowiadań "Przestępstwo",  "Schuld".

Na pierwszych stronach poznajemy Fabrizio Colliniego, który podaje się za dziennikarza i umawia się na spotkanie ze znanym przedsiębiorcą, 85-letnim Hansem Meyerem. Podczas spotkania Collini wcale nie ma zamiaru przeprowadzać wywyiadu. Ma znacznie poważniejsze plany, a mianowicie oddaje w kierunku Meyera cztery strzały. Następnie go kopie, dopóki nie odrywa się mu obcas z buta. Kolejnym krokiem Colliniego jest zejście do lobby hotelowego i wezwanie policji. Fabrizio dobrowolnie chce poddać się karze.Colliniemu zostaje przydzielony początkujący, młody prawnik - Caspar Leinen, który ma być jego obrońcą. Collini jednak nie chce zeznawać, ani nie chce być broniony.