Autor: Dubravka Ugrešić
Tytuł: Kultura Karaoke
Tytuł oryginału: Karaoke kultura
Gatunek: Eseje
Gatunek: Eseje
Liczba stron: 104
Wydawnictwo: Korporacja Ha!art, Kraków 2013
ISBN: 9788364057144
Ocena: 8/10 (rewelacyjna)
Karaoke kojarzy się każdemu ze śpiewaniem popularnych piosenek, ale trzeba sprecyzować, że dokładnie chodzi o kopiowanie przez anonimowych ludzi. Zatem nic dziwnego, że same słowo "karaoke" oznacza pustą orkiestrę. Według zdania autorki poprzez kopiowanie, czasem parodiowanie dany utwór staje się coraz dalszy od oryginału. Czyli wracając ściśle do karaoke jest to marne odtwarzanie arcydzieła.
"Kultura karaoke" to zbiór esejów, które traktują o popularyzacji współczesnej kultury. W dobie nowinek technicznych, sieci, różnorodnych programów można tworzyć cuda. Twórców uważa się za geniuszy przypisując im zasługi, ale czy słusznie? Kto poszuka chociażby w internecie danego utworu zdziwi się, że powstał on wiele lat temu, a ktoś zwyczajnie to "odświeżył". Tak naprawdę nic nie jest tworzone, a mniej bądź bardziej kopiowane, czy przerabiane.
Kolejnym spostrzeżeniem autorki jest zjawisko fandomu. Grupa osób, która nadmiernie miłuje się w danej sztuce zaczyna sama tworzyć różne cosplaye, manga, rysunki, czy opowiadania. Zatem fan już nie tylko jest odbiorcą, ale sam może stać się twórcą. Niepostrzeżenie znajdzie się tu przemycenie polityki, zmian ustroju, czy poruszony jest temat rozpadu Jugosławii, czynniki te także przyczyniły się w mniejszym bądź większym stopniu do zmian kulturowych.
"Kultura karaoke" to zbiór dziesięciu esejów, które rzecz jasna dotyczą sfery kulturowej. Ale nie trzeba być wybitnym znawcą w tej dziedzinie, aby sięgnąć po powyższy zbiór. Całość jest spójna i napisana zrozumiałym językiem. Nie mogło zabraknąć tu także konkretnych odniesień w literaturze, chociażby znajdziemy porównanie do powieści "451° Fahrenheita" autorstwa Raya Bradburego, gdzie autor już 60 lat temu widział czarno postęp cywilizacyjny, gdzie trend na telewizory miały doprowadzić do palenia książek. Jednak miłośnicy lektur spotykali się w grupie i recytowali jedną pozycję, której nauczyli się na pamięć. Mówię o tym przykładzie nie przypadkowo, bowiem w wizjach autorki, wyczuwa się potencjalne zagrożenie dla oryginalności, gdzie wartości są już inaczej szufladkowe, a sentymenty odsuwa się na bok. Nowoczesne życie, postęp techniczny może prowadzić do zagubienia tego co ważne, istotne, a kultura chwilami może stanowić "brzydką" kopię. W publikacji teoria jest równoważona na szali z krytyką. Wyczuwa się emocje, ale i zaangażowanie piszącej.
Przyznaję, że nigdy nie byłam fanatyczką formy esejów, ale te naprawdę mnie zachwyciły, chociaż nie ze wszystkimi przekonaniami autorki się zgadzam, to powyższa publikacja jest jak najbardziej warta uwagi. Dlatego bardzo polecam, jestem przekonana, że każdy wyniesie jakieś wartości, czy wyrobi sobie własne zdanie na dany temat.
Dubravka Ugrešić to urodzona w 1949 roku w Zagrzebiu, autorka powieści, esejów, sztuk teatralnych i książek dla dzieci. Była profesorka Uniwersytetu w Zagrzebiu. Gdy w Jugosławii wybuchła wojna domowa, zdecydowała się na emigrację. obecnie mieszka w Holandii. W polskim wydaniu ukazały się jej następujące tytuły: "Amerykański fikcjonarz", "Kultura kłamstwa", "Stefcia Ćwiek w szponach życia", "Nikogo nie ma w domu", "Czytanie wzbronione".
Za udostępnienie egzemplarz dziękuję Wydawnictwu - Korporacja Ha!art
 |
| Dubravka Ugrešić Źródło |
Great post. I was checking continuously this weblog and I'm impressed!
OdpowiedzUsuńVery helpful info specially the closing part :) I care for such
info much. I was looking for this certain information for a very
lengthy time. Thanks and good luck.
my weblog; cleanse weight loss
Rzeczywiście coś w tym przerabianiu jest i chyb# wszystko już było. Bardzo ciekawa publikacja, do której z chęcią bym zajrzała.
OdpowiedzUsuńPo książki tej pani koniecznie muszę sięgnąć, zwłaszcza po "Czytanie wzbronione".
OdpowiedzUsuńEseje nie są formą dla mnie, więc wątpię bym sięgnęło po tę książkę.
OdpowiedzUsuńNie czytałam chyba nigdy esejów, nie wiem, czy ten gatunek przypadł by mi do gustu.
OdpowiedzUsuńUwielbiam takie książki. Czuję, że mam choć niewielką kontrolę nad tym co dzieje się wokoło mnie, co się z tym wiąże, jestem świadoma procesów zachodzących w społeczeństwie.
OdpowiedzUsuńWiadomo, że obecnie wszystko tworzone jest według wzoru. Są tylko naśladownictwa i powtórzenia, a cybernetyczna era audiowizualna zmienia ludzkość w "multimedialny terminal". Pozdrawiam :)
mi się karaoke od zawsze kojarzy z kulturą azjatycką, albo zakrapianymi imprezami ;) sama nigdy nie brałam w nim udziału (śpiew to kompletnie nie moja bajka), ale do eseje chętnie bym przejrzała.
OdpowiedzUsuńDubravka - niesamowita Chorwatka, a w sumie tak naprawdę określa się jako Jugosłowianka. Poluję i poluję na jej "Kulturę kłamstwa". Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńA ja nie wiem, czy lubię eseje, czy też nie, ponieważ nigdy nie miałam okazji ich czytać. Tak się jakoś złożyło, że zazwyczaj sięgam po inną formę literacką, ale nie oznacza to wcale, że nie jestem ciekawa powyższej publikacji. Zatem chętnie dam jej szanse poznania kiedy tylko trafi w moje ręce.
OdpowiedzUsuńRównież fanatyczką formy eseju nie jestem, lecz te rzeczywiście wydają się być bardzo ciekawe :)
OdpowiedzUsuńNice post. I was checking continuously this blog and I am impressed!
OdpowiedzUsuńVery helpful info specifically the last part :) I care for
such information much. I was seeking this certain info for a long time.
Thank you and best of luck.
Check out my site ... E Liquid